ساکشن ریه، که به عنوان آسپیراسیون ریه نیز شناخته می‌شود، روشی است که برای خارج کردن ترشحات، مایعات و یا خون از ریه‌ها استفاده می‌شود. این کار با استفاده از دستگاهی به نام ساکشن انجام می‌شود که با ایجاد مکش، ترشحات را از راه هوایی بیمار خارج می‌کند.

موارد استفاده از ساکشن ریه:

  • بیماری‌های تنفسی: ساکشن ریه  در منزل برای کمک به تنفس بیمارانی که به دلیل بیماری‌های تنفسی مانند پنومونی، برونشیت مزمن و فیبروز کیستیک دچار مشکل در تنفس هستند، استفاده می‌شود.
  • جراحی: ساکشن ریه در حین جراحی برای خارج کردن خون و مایعات از محل عمل استفاده می‌شود.
  • آسپیراسیون: ساکشن ریه برای خارج کردن مواد خارجی که به طور تصادفی وارد ریه‌ها شده‌اند، مانند غذا یا مایعات، استفاده می‌شود.

نحوه انجام ساکشن ریه:

ساکشن ریه توسط یک متخصص پزشکی انجام می‌شود. مراحل انجام ساکشن ریه به شرح زیر است:

  1. بیمار به یک تخت یا صندلی منتقل می‌شود.
  2. یک لوله ساکشن به دهان یا بینی بیمار وارد می‌شود.
  3. دستگاه ساکشن روشن می‌شود و مکش ایجاد می‌شود.
  4. ترشحات، مایعات و یا خون از طریق لوله ساکشن از ریه‌ها خارج می‌شوند.
  5. پس از اتمام ساکشن، لوله ساکشن از دهان یا بینی بیمار خارج می‌شود.

عوارض جانبی ساکشن ریه:

ساکشن ریه به طور کلی یک روش ایمن است، اما ممکن است عوارض جانبی جزئی مانند تحریک گلو و سرفه ایجاد کند. عوارض جانبی جدی‌تر مانند خونریزی و آسیب به ریه‌ها نادر است.

نکات مهم در مورد ساکشن ریه:

  • ساکشن ریه باید توسط یک متخصص پزشکی انجام شود.
  • قبل از انجام ساکشن، بیمار باید از نظر علائم حیاتی مانند فشار خون، ضربان قلب و تنفس بررسی شود.
  • بیمار باید در حین ساکشن تحت نظر باشد.
  • لوله ساکشن باید بعد از هر بار استفاده استریل شود.